De ziekte van Lyme is een bacteriële infectieuze ziekte die je kan oplopen nadat je gebeten bent door een besmette teek.
Er is een acute fase waarbij na de beet een rode, ringvormige huiduitslag ontstaat op de plaats van de beet, meestal met grieperige verschijnselen zoals hoofdpijn, keelpijn, vermoeidheid en koorts. In een volgende fase breidt de infectie zich uit met klachten van de gewrichten, zenuwstelsel en/of hartklachten. In de chronische fase kan er een heel scala van symptomen zijn met oa zwellingen van een gewricht, andere gewrichtsklachten, huidklachten, neurologische klachten, vermoeidheid etc.
De reguliere behandeling is toedienen van antibiotica, wat ik ook zeker zou aanraden. Maar dit blijkt niet altijd voldoende.
In mijn praktijk richt de (homeopathische) behandeling zich meestal op meerdere fronten:
De ziekte van Lyme kan, zeker in zijn chronische vorm, een lastige tot sterk invaliderende ziekte zijn met de meest verschillende symptomen. In mijn praktijk heb ik geleerd om bij typische klachten ook aan een mogelijke tekenbeet-infectie te denken. Het laat laat zich ook niet altijd even duidelijk zien. Soms is er wel een besmetting maar is er nooit een rode vlek geweest, soms ontstaat de rode vlek pas maanden later. Er zijn ook testen voor Lyme-borreliose maar deze zijn vaak met grote foutmarges. De reguliere behandeling met alleen antibiotica is met regelmaat niet voldoende en een behandeling op meerdere fronten en meerdere sporen tegelijk is mijns inzien heel belangrijk.